Bestolen

Afgelopen zaterdag, 29 mei, zou ik naar het feestje van mijn vriendin haar kinderen gaan. Ze waren 10 en 5 jaar geworden. Voor het meisje van 5 had ik een paar dagen eerder leuke spulletjes gevonden en voor de jongen had ik iets leuks gezien in een winkel ergens in Paramaribo-Noord. 

Dus ga ik op die bewuste zaterdag ik met kinderen en schoonzoon, met zijn auto, naar het feestje en maken we een stop bij die winkel. Als ik uit de auto stap zeg ik aan mn dochter om mijn tas erin te laten en alleen mijn portemonnee te pakken, want de kleintjes en schoonzoon zitten er toch in.

Na een poosje zie ik ineens iedereen in de winkel en heb er geen erg in dat mijn tas dan nog in de auto is. Wanneer we uiteindelijk allemaal naar buiten lopen en ik naar de linkerkant van de auto loop om in de auto te stappen, krijg ik de schrik  van mijn leven. De ruit van de wagen is ingeslagen en ik denk meteen aan mijn tas.

Wanneer ik het portier opendoe, slaat de schrik me pas goed om het hart. Mijn tas is verdwenen! Al mijn belangrijke zaken in die tas, weg! Schoonzoon zoekt ook naar zijn tas en zegt gelijk dat ook zijn tas er niet meer is. Ik bel gelijk naar het alarmnummer en meld het meteen. Ik krijg als antwoord: "Is goed mevrouw, de politie is onderweg". Na een goed kwartier bel ik opnieuw: "ja  mevrouw, politie Geyersvlijt komt eraan". Na een half uur komt de politie uiteindelijk en wordt alleen de aangifte opgenomen. Geen onderzoek, niks! Ik geloof dat ik teveel kijk naar die series als CSI en dergelijke. Ik verwacht veel te veel van ons politie apparaat.

Uiteindelijk zetten we de kleintjes dan maar af op het feestje en druipen we zielig af. Thuis aangekomen krijg ik de wind van voren van manlief die vind dat ik onvoorzichtig ben geweest. Superverdrietig loop ik de slaapkamer in en gooi mezelf op het bed voor een waar huilpartij. 

Dat gehuil is er de oorzaak van dat ik tot op de dag van vandaag nog met gezwollen en pijnlijke oogleden rondloop. Maar, het mooiste gebeurde er vandaag, 1 juni. Gaat de telefoon vanmorgen, terwijl ik aan het kletsen ben met mijn weblog. "Spreek ik tot Diane?" Als ik instemmend antwoord, gaat de dame verder; "heeft u een tas verloren?" Ik zit meteen rechtop en luister erg aandachtig. Blijkt dat iemand een tas met papieren heeft gevonden ergens op Awarradam, op Saron en heeft gedeponeerd bij de politie van Uitvlugt.

Ik geloof dat nog nooit iemand me zo snel heeft zien opstaan en weg zien gaan. Ik was binnen 10 minuten bij de politie en hoopte dat er wat meer dan alleen papieren gevonden was. 

Bij de politie aangekomen, heb ik alleen mijn rijbewijs, familieboekje en enkele dokterspapieren terug, maar ik ben al blij. Ik heb niet meer zoveel loperij om die dingen te doen. 

Nu alleen nog weer mijn camera, voicerecorder een nieuwe memorystick en wat make-up kopen. Want ook dat kleine beetje make-up dat er in mijn tas zat, hebben ze gehouden. Waren de dieven misschien vrouwen, of toch maar drag-queens?